Lekker lang weekend

We hebben deze week maar 3.5 dagen gewerkt en dat vonden we helemaal niet erg.

Op donderdagmiddag waren we dus al vrij en dat was heel prettig. Afgelopen donderdag (17 mei) was namelijk de nationale feestdag van Noorwegen. Ze vieren op deze dag dat op 17 mei 1814 de grondwet werd ondertekend. Deze grondwet verklaarde dat Noorwegen een onafhankelijke natie is. Deze dag vieren ze de hele dag feest. Dat feest kan het beste worden omschreven als koninginnedag bij ons. Er zijn optochten, er is muziek en er zijn allerlei kraampjes. Het is een hele gezellige boel. Wat ook leuk is, bijna iedereen loopt in de traditionele Noorse kleding. Dat lijkt me erg ongemakkelijk feestvieren, maar het ziet er wel leuk uit. Wij hebben dus 's middags lekker in Stavanger rondgelopen. Gelukkig was het ook nog lekker weer.

Vrijdag hadden we eigenlijk niet zoveel gepland. We wilden toch even het huis uit en we hadden nog wat dingen nodig, dus gingen we naar Sandnes. Dit is een stad in de buurt van Stavanger (hier is ook het zwembad, voor degenen die zich dat nog herinneren). We zijn niet veel verder gekomen als de shopping mall naast het station, maar dat maakt niet uit, want ze hadden hele leuke winkels hier. Die zullen we vast nog wel een keer bezoeken.

Zaterdag was de grote reisdag, want Amber en ik hadden onze trip naar Preikestolen gepland.
Voor degenen die niet weten wat Preikestolen is.. Preikestolen (Pulpit Rock in het Engels)is een rots die ongeveer 600 m. boven het Lysefjord uittorend (is dit goed Nederlands??) en het uitzicht is prachtig. Het is de best bezochte atractie in de buurt.
De hele week hadden we al de weersberichten in de gaten gehouden, want mooi weer zou wel prettig zijn. Maar helaas er was slecht weer voorspeld. We moesten wel gaan, want de rest van de weekenden van Amber en mij samen zitten ook al volgepland. Weer of geen weer, we gingen dus. De wekker ging om 7 uur en we moesten de bus hebben van 8 uur. Maar omdat wij waarschijnlijk de enige zijn die zo gek zijn om zo vroeg op te staan, was de bus extra vroeg. We waren bijna bij de weg toen de bus langsreed. Die hadden we dus gemist. De volgende bus ging om 10 uur. We waren dit keer extra vroeg bij de weg gaan staan om de bus niet weer te missen. Dit deden we bijna alsnog door niet helemaal goed op te letten. Maar we hebben hem gehaald. Om half 1 zou pas de eerstvolgende boot naar Tau gaan, dus we hadden de tijd. In Tau aangekomen moesten we nog ongeveer een uur in de bus naar Preikestolen. Dan ben je daar, maar dan ben je er nog niet... Je moet eerst nog een tocht maken van bijna 2 uur. En dat gaat niet over netjes aangelegde wegen, nee dat is klauteren over rotsen. Amber stond halverwege zelfs op het punt om op te geven, maar we zijn er toch gekomen. Behoorlijk snel ook, want we hebben er ongeveer 1.5 uur over gedaan. Door het slechte weer hadden we niet heel veel uitzicht, maar we konden toch wat zien. Wat wel heel gaaf was, is dat we Preikestolen praktisch voor onszelf hadden. Er zaten alleen 3 mensen verstopt achter een rots. In de zomer zal je dat niet mee maken. Wat me trouwens wel verbaaste is het aantal mensen dat toch nog de tocht naar boven maakten in dit weer. We zijn uiteindelijk 45 min. boven geweest, want het was behoorlijk koud. Daar ben je dan al vanaf 10 uur 's ochtends onderweg (het was inmiddels half 4 toen we boven waren.) We zijn toen we weer beneden waren lekker gaan eten in het cafe daar. We moesten toch nog bijna 2 uur wachten op de bus. Eenmaal terug in Stavanger moesten we nog 1.5 uur wachten op onze bus, aangezien de andere net weg was. We zijn toen in de Viking Pub iets gaan drinken. Amber en ik hadden al in het begin afgesproken om daar iets te gaan drinken, alleen vanwege de naam, als we eens moesten wachten. En nu kwam het er eindelijk van. (de Viking Pub is recht tegenover onze bushalte) Het was erg gezellig met alleen maar oude mensen en met hele goede Live-muziek. We hebben ons daar wel vermaakt. Toen de busreis terug. Dat ging soepeltjes, maar de bus ging niet verder als Vikevag. Ja, en dat is 8 km van ons huis. We hadden al afgesproken dat iemand ons zou komen ophalen, maar toen we uitstapten was er niemand. Gelukkig kwam Glenn Andre snel met zijn rode bus, dus toen konden we naar huis. Er was zelfs nog een beetje pizza voor ons over. Het was een geslaagde dag, ondanks het slechte weer en het vele reizen.

Zondag stond er een wandeling over het eiland op de planning. We hadden al besloten om niet heel ver te gaan wandelen, want we hadden nog moeie benen van gisteren. We waren vrolijk op weg tot onze weg werdverspert door hele gemeen kijkende koeien. We wilden eerst om de koeien heen, maar zakten toen weg in het moeras. We zijn toen maar weer omgekeerd, omdat we geen ruzie wilde krijgen met die beesten. Het was een korte wandeling, maar wel even lekker.

Tot zover mijn weekend.

De rest van de week was ook nog wel heftig. Mareike, het Duitse meisje dat 2 weken geleden was gekomen, is alweer weg. Dat is niet soepeltjes gegaan en Amber en ik raakten er ook nog bij betrokken. Dus dat was niet zo prettig, maar daar ben ik wel weer overheen. Ik heb me best vermaakt dit weekend.